UITGELEZEN MAART

Al zo'n 25 jaar legt Naomi Klein als geen ander de harde werkelijkheid achter onze cultuur en politiek bloot. In haar internationale bestsellers schrijft ze over de gevolgen van branding, van bezuinigingen, en van de uitbuiting van de planeet op onze samenleving en op onze ziel.

In 'Dubbelganger' doet Klein met humor en zelfinzicht verslag van haar groeiende obsessie met een andere publieke intellectueel. Deze vrouw heeft dezelfde voornaam als zij en houdt zich bezig met dezelfde thematiek. Geen wonder dat de twee stelselmatig door elkaar worden gehaald. Alleen heeft deze dubbelganger in de loop der tijd een andere, extremistische afslag genomen en propageert ze tegenwoordig alles wat Naomi Klein al haar hele leven bestrijdt.

Hoe is deze vrouw zo kunnen worden? En waarom zijn zo veel van onze naasten net als zij vertrokken naar een onnavolgbare realiteit, die toch angstwekkend veel lijkt op de onze? Klein gaat op zoek naar een antwoord in deze ‘Spiegelwereld’ van wellness-rechts, complotdenkers en populisten. Maar uiteindelijk leert een blik in de spiegel ons natuurlijk vooral iets over onszelf.

In 'Vermogen', winnaar van de Pulitzer Prize 2023, heeft iedereen in New York, zelfs door het gebruis van de ‘roaring twenties’ heen, gehoord van Benjamin en Helen Rask. Hij is een legendarische Wall Street-magnaat; zij is de briljante, teruggetrokken vrouw aan zijn zijde. Samen hebben ze schijnbaar eindeloze rijkdom vergaard. Maar tegen welke prijs?

De Zweeds-Argentijnse auteur Hernan Diaz schreef met 'Vermogen' een ambitieuze, stijlvolle en ingenieuze roman over geld, macht en manipulatie.

"Een literaire puzzel, een rijkelijk gelaagde roman over macht, hebzucht en privilege." - De Standaard

IJzer is waarschijnlijk het beeld waarmee de poëzie van Zheng Xiaoqiong het meeste is geassocieerd. Dat harde, koude, scherpe en vaak geroeste ijzer vertegenwoordigt de mechanisatie van de maatschappij. Haar gedichten, met sterke tegenstellingen, personificaties en afgebroken zinssneden, laten zien hoe de mens zelf door de industrialisatie tot een onderdeel van de machinerie wordt gemaakt: naamloos, een nummer aan een lopende band, zonder rechten.

Tegenover die ontmenselijking stelt Zheng, veelal via natuurlijke elementen, de onzekerheid, fragmentatie, ontwrichting en kwetsbaarheid van de mens, die door de omstandigheden (lange werkdagen, herhaling van dezelfde beweging, giftige stoffen) lijden aan chronische vermoeidheid, ernstige beroepsziektes, heimwee – ze verkeren in een hopeloze situatie. Zowel lichamelijk als geestelijk wordt de mens door het ijzer vermorzeld tot hij zelf als het ware gevoelloos ijzer wordt, want wie wil overleven in die wereld mag niet kwetsbaar zijn.