Wim Claeys

Punt, komma, andere lijn.

90 wordt ze, mijn mamaatje, en blind wordt ze ook. Sinds haar 85 woont ze naar eigen zeggen weer op kot, in een rusthuis. Haar gevoel voor humor is ze niet kwijt, maar we mogen het weten: hoe rapper ze zelf deel wordt van haar verzameling doodsbrieven, hoe beter. Liever vandaag dan morgen. Meer nog, ze herhaalt haar wens bij elk bezoek:

‘Mag ik sterven, manneke?’
En wat doet het manneke dan? Hij geeH haar euthanasie cadeau voor haar verjaardag.

Punt, komma, andere lijn. Comedy over euthanasie, een onderwerp dat leeft.