OUR SPRING: een brief van VIERNULVIER-dramaturg Kopano Maroga

Dag lieverd,

Het is een tijdje geleden. Hoe gaat het met jou sinds we elkaar voor het laatst hebben gesproken? Hou je het warm? Denk je eraan om voldoende water te drinken? Denk je eraan om aan degenen van wie je houdt te vertellen hoeveel ze betekenen voor jou?

Het is intens geweest tot nog toe, nietwaar? Struikelend door OUR FALL en plotseling samen op de grond belanden. Misschien merk je dat je gefrustreerd raakt. Moe. Misschien merk je dat je, onder een deken van rode en oker bladeren, gewoon wat wilt rusten, rusten, rusten. Als dat het geval is, ben je waarschijnlijk precies waar je moet zijn. 

Die algemene evolutie van alsmaar meer beperkingen, het naar binnengaan, het donker worden en een soort gedwongen gevangenschap, doet me denken aan de mythe van de godin Persephone. Ken je die mythe? In het kort: de godin Persephone was de dochter van Zeus (koning der goden) en Demeter (godin van de landbouw). Ze werd ontvoerd door Hades (god van de onderwereld) en werd gedwongen om de bruid van Hades én de godin van de onderwereld te worden. Haar moeder Demeter kon een ​​deal sluiten die Hades dwong om Persephone voor een half jaar terug te laten gaan naar de hemel. Zo werd ze zowel de godin van de onderwereld als de godin van de lente. Als Persephone afdaalt naar de onderwereld, luidt ze de winter in. Als ze opstaat, gaat de lente van start. Om iets te laten opstijgen, te laten groeien, moet er eerst een val zijn, een periode waarin het donker wordt.

Bij VIERNULVIER hebben we er alles aan gedaan om je een veilige plek te geven om donker te worden. Een plek om naar binnen te gaan en warm te blijven, ideeën en inspiratie op te rapen voor wanneer we weer kunnen opstaan. Samen. En die tijd komt eraan, sneller dan je denkt. De zaden die we tijdens OUR FALL hebben geoogst, zullen uitbloeien tot een wild boeket - als we eraan denken ze veilig te bewaren. Als we eraan denken wijsheden en inzichten te delen, om het vuur van inspiratie in elkaar te laten branden. Als we eraan denken te delen wat we kunnen, waar we kunnen.

We hebben veel om naar uit te kijken. En we kunnen er alleen komen als we nu waakzaam blijven. Als we onszelf en elkaar beschermen en onthouden dat we allemaal het recht hebben op leven, liefde, vrijheid en de verantwoordelijkheid om die rechten en de rechten van anderen te beschermen. Dat kunnen we alleen samen doen. We hebben elkaar nodig. Dus laten we ons inzetten om samen te zijn. Niet alleen bij het binnenhalen van de oogst, maar ook bij het genieten van de vruchten ervan.

Van donker naar licht

Van zaadje tot bloem

Van mijn hart naar het jouwe

Tot binnenkort,

Kopano Maroga