Aya Suzuki x ‘Magdalena Viraga’

"I like being where I am"

Een sekswerker, verpletterd door een uitzichtloos en vreugdeloos bestaan, belandt in de gevangenis na de moord op een klant. Verbeelding en realiteit lopen door elkaar in deze surreële, poëtische koortsdroom, waarmee regisseur Nina Menkes zich vestigde als een van de meest radicale feministische filmmaaksters van de jaren 80.

Al meer dan dertig jaar bouwt “cinematic sorceress” Nina Menkes aan een radicaal, visueel overdonderend oeuvre dat zich onttrekt aan de conventies van de Amerikaanse onafhankelijke cinema. Haar doorbraak kwam er met Magdalena Viraga (1986), een film die ze zelf omschreef als “een hallucinogene reis door de grenzeloze draaikolk van pure vrouwelijke ruimte.”

In de groezelige bars en motels van het Los Angeles van de jaren 80 ontvouwt zich een anti-patriarchale, anti-kapitalistische koortsdroom: hypnotiserend, desoriënterend en diep politiek. Tinka Menkes – de zus van de regisseur en haar vaste muze – speelt een sekswerker op de rand van de afgrond, met ingehouden woede en stille tragiek. De film zweeft ergens tussen experimentele lowbudgetdocumentaire en allegorische dystopie, en komt aan als een linkse hoek – doordrongen van rauwe, feministische woede tegen een harteloos en absurd systeem.