Andrew Graham / Lageste

In ‘O amor natural’ toont choreograaf Andrew Graham de complexiteit van aanraking in menselijke relaties waar zorg, romantiek en verlangen samenkomen. Voor mensen met een beperking is aanraking vaak gekoppeld aan medische zorg. Andere behoeften worden vaak genegeerd. 

Het begrip toestemming roept veel vragen op. Hoe weten we wat we wel en niet willen? En hoe communiceren we dit? Op welke basis kunnen we instemmen met iets dat we nog niet kennen? Graham zoekt naar de diepte van verbinding en toestemming, voorbij een eenvoudige ja of nee. Toestemming wordt verkend in al zijn non-verbale rijkdom. Gefluister, lichaamstemperatuur, ademhaling, blik en snelheid van beweging weven een web van intimiteit. 

Graham beschrijft ‘O amor natural’ als “een choreografie van non-verbale haiku's, waarin aanraking de sleutel is tot het verkennen van vertrouwen tussen lichamen, zoals de tango die twee harten verbindt”. Ze nodigt uit tot een dieper begrip van menselijke connectie.