Roxette Chikua

“Wij, Homosapiens ageren niet zonder onze omgeving. In deze beweging neemt mimetisme een belangrijke rol. Elke hoek van de natuur vult een gat om een soort cultuur te creëren. Van dieren naar planten, van talen tot de gerechten nemen we “iets” over en dan veranderen we het naar een andere “iets”. Zo geven we een betekenis aan wat zogezegd van “ons” is. Uiteindelijk wat van ons is, is iets dat we erven van anderen; om door te geven naar anderen. In dit opzicht zijn we meer “de anderen”. Waar de vraag wie ben ik?; krijgt een belangrijke laag dat vaak identiteit te vinden is elders dan ons zelf. Als we leven in iemand anders paradijs waar is dan mijn paradijs?”

Roxette Chikua geeft met ‘PARADIS’ een stem aan de jonge, zwarte vrouw; de vluchteling, het kind dat acht jaar lang in de Brusselse straten een nomadisch bestaan heeft geleid zonder identiteit. Het enige wat ze heeft: een droom en zichzelf.

‘PARADIS’ is een installatieperformance in een afro-futuristische sfeer over de zoektocht van een jonge vrouw naar haar identiteit. Hierbij balanceert Roxette tussen verschillende culturen: die van haar herkomst en die van de samenleving waarin ze leeft. Ze vertrekt vanuit haar eigen verhaal en moet kiezen: volgt ze als een schaap het opgelegde pad dat is uitgestippeld voor mensen met haar achtergrond? Of gaat ze de strijd aan om zich te onderscheiden van deze stereotypes? In ‘PARADIS’ wordt Roxette de regisseur van haar eigen leven en creëert ze zo haar eigen paradijs.