Meg Stuart / Damaged Goods

In ‘CASCADE’ gaan Meg Stuart en zeven dansers op zoek naar manieren om zich te verzetten tegen de tand des tijds. In complexe ritmes en structuren stuwen ze hun lichamen en verbeelding naar een nieuwe tijdsruimte; een andere realiteit waar het onafwendbare wordt herdacht. Balancerend op de rand van de onzekerheid vragen de dansers zich af wat voor droom ze moeten opgeven om te kunnen blijven dromen; welk soort lichaam ze nodig hebben om te kunnen blijven doorgaan. 

‘CASCADE’ is een vrije val in de maalstroom van de tijd en een overgave aan de ongrijpbare ander. Philippe Quesne werkt voor het eerst als scenograaf samen met Meg Stuart / Damaged Goods. Brendan Dougherty componeerde de muziek, die live wordt uitgevoerd door twee drummers.

Meg Stuart behoort tot de meest vernieuwende hedendaagse choreografen. In 2019 was ze nog te zien in De Vooruit met ‘Solos and duets’, een bloemlezing uit haar omvangrijke oeuvre. Stuarts creaties spelen met genres als dans, theater en beeldende kunst; met ficties en narratieve lagen.

In de pers 

“Stuart kijkt met veel mededogen en humor naar de veerkracht van de kleine mens die zich staande probeert te houden in deze ontregelde wereld. “

Charlotte De Somviele, De Standaard

“De choreografe krijgt het toch steeds weer voor elkaar: met abstracte podiumkunst krachtige emoties losmaken, ‘gut feelings’.”

Sébastien Hendrickx, Etcetera

“De actie beantwoordt gewoon aan geen enkele bekende formule. Dat laat je maar twee keuzes: meedrijven met deze trip of nee zeggen. Meedrijven blijkt - hoe wild de roetsjbaan ook is - een keuze die je rijkelijk beloont.” 

Pieter T'Jonck, Pzazz

“[...] geen lesje over de tijd, maar een reis doorheen hemel en hel door middel van culturele decorstukken zoals motieven en toespelingen op rituelen. Cascade is geen propaganda, zoals veel andere voorstellingen tegenwoordig, maar een artistieke ervaring die, net als de natuur zelf, vol tegenstellingen zit.” 
Helmut Ploebst, Der Standard

“Fascinerend meta-dans theater, dat zijn lengtes heeft, maar die moet het ook hebben, het gaat tenslotte over de eeuwigheid, en zoals we allemaal weten duurt die het langst.” 
Thomas Kramar, Die Presse

“[...] een ontzettend complexe, intense, geweldige performance” 

Tanz.at, Rando Hanneman