Laura van Dolron
Laura Van Dolron (°1976) spreekt zich op het podium uit als idealist. Zij maakt geen theater over een betere wereld, maar maakt een betere wereld in het theater. Met het publiek als haar tegenspeler verwondert Laura zich en maakt ze zich boos over het onrecht in de wereld. Dit alles met lichtheid en humor, waarbij ze ook zichzelf kritisch beschouwt. Laura zoekt naar de universele waarde van haar persoonlijke verhaal en naar haar persoonlijke verhouding tot maatschappelijke en politieke ontwikkelingen. Zij zoekt naar wat er mooi is en naar wat er beter kan.
Deze uitgangspunten komen samen in Laura’s eigen genre: stand-up filosofie. Zij staat als zichzelf op het podium en voert een gesprek met het publiek. Een gesprek dat zowel humoristisch als filosofisch is. Zij doet wat een comedian doet, maar dan met meer poëzie en minder behoefte aan de lach. Zij doet wat schrijvers doen, maar schrijft sprekend en spreekt schrijvend. Ze doet wat dominees doen, maar dat zonder God (al komt hij nog wel eens om de hoek kijken). Zij doet wat theatermakers doen, maar dan zonder rol, zonder illusie.
Het werk van Laura van Dolron werd lovend ontvangen door publiek, pers en jury’s. Ze won o.a. de BNG Nieuwe Theatermakersprijs (2007), de Charlotte Köhlerprijs (2007), de Erik Vosprijs (2008) en de Guido de Moorprijs (2012). In seizoen 2017-2018 vierde ze in Vooruit 15 jaar stand-up filosofie met haar solo’s 'Sartre zegt sorry', 'WIJ' en 'Liefhebben'. Voor Oerol 2018 maakte van Dolron 'Waarom ik bang ben voor het bos' en in het seizoen 2018-2019 maakte en speelde ze o.a. de voorstelling 'Een antwoord met alle vragen', een voorstelling waarmee ze na een lange periode van solo’s, samen met acteur Willem de Wolf (Cie. De Koe) en muzikanten Wilko Sterke en Frank van Kasteren (o.a. Circus Treurdier) het toneel betrad. In 2018 was Laura van Dolron writer in residence in Vooruit.